Wyrok NSA z 17 stycznia 2014 r. sygn. akt II FSK 392/12: „Niewystarczające jest wskazanie, że podatnik mógł gdziekolwiek nabyć towary i surowce niezbędne do prowadzonej działalności; za niewystarczające w tym zakresie należy także uznać dowody osobowe. Nie do zaakceptowania jest sytuacja, w której podmioty prowadzące działalność, mogłyby zastąpić obowiązek należytego prowadzenia dokumentacji podatkowej, a podstawa opodatkowania w istocie byłaby ustalana na podstawie zeznań.”
W/w wyrok potwierdza dobrze znaną w praktyce zasadę: najważniejsza sprawa to porządna dokumentacja, dobrze spisane umowy, korespondujące z nimi prawidłowo wystawione faktury, dowody wykonania usługi/nabycia towarów. Wprawdzie dowodem w postępowaniu podatkowym może być zasadniczo wszystko, to jednak dowody z ksiąg rachunkowych, dokumentów księgowych i umów mają w praktyce znaczenie zdecydowanie pierwszorzędne.