Nie jesteś jeszcze zalogowany! logowanie / rejestracja
Ustawy o podatkach dochodowych przewidują, że opodatkowaniu podlegają m.in. tzw. świadczenia nieodpłatne lub częściowo odpłatne. Idea przyświecająca ustawodawcy wprowadzającemu te regulacje była prosta i zasadniczo słuszna: jeśli podatnik otrzymuje korzyść majątkową (dochód), to choćby nie miała ona formy pieniężnej, to jednak pozostaje przysporzeniem od którego należy się podatek dochodowy. Kto otrzyma takie nieodpłatne lub tylko częściowo odpłatne świadczenie ten powinien jego wartość wykazać w swoim PITcie (CITie) i opodatkować. Dodatkowo, w przypadku, gdy świadczenie dokonywane jest na rzecz osoby prywatnej, podmiot go dokonujący powinien takiej osobie wystawić tzw. PIT-8C, którego drugi egzemplarz wysyła także do US. Od konieczności płacenia podatku od świadczeń nieodpłatnych, a przynajmniej od wystawiania PITów-8C, można się na kilka sposobów wybronić, przy czym do najbardziej popularnych należą: akcje marketingowe, konkursy, uznanie za darowiznę w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn czy przekazanie firmie zamiast osobie prywatnej.
Przepisy regulujące opodatkowanie świadczeń nieodpłatnych wymagają dla właściwego stosowania dużej dozy zdrowego rozsądku. Podejście zbyt literalne prowadzi bowiem do kuriozalnych sytuacji, gdy organy podatkowe usiłują (lub faktycznie opodatkowują) na przykład takie „nieodpłatne świadczenia” jak kredyt kupiecki (miesięczny termin płatności to przecież zdaniem fiskusa nic innego jak nieoprocentowany (nieodpłatny) kredyt), „gratisy” dodawane do towaru lub usługi zasadniczej, indywidualnie przyznawane rabaty wyższe niż standardowe 5%, i wiele innych.
Ostatnio Ministerstwo Finansów zajęło się problemem lokatorów w spółdzielniach mieszkaniowych, którzy mieszkają na parterze i w związku z tym są zwolnieni z wnoszenia opłat za korzystanie z windy. Powstało więc pytanie, czy to zwolnienie nie stanowi przypadkiem dla tych lokatorów nieodpłatnego świadczenia od spółdzielni mieszkaniowej? MF uznało, że o ile zwolnienie ma charakter generalny (każdy kto mieszka na parterze), nie zaś indywidualny (konkretnie wskazane osoby), to nie powoduje ono powstania przychodu z nieodpłatnego świadczenia. Wygląda więc na to, że w przypadku zwolnienia z opłaty konkretnej osoby, choćby takiej, która z obiektywnych przyczyn nigdy z windy i tak nie korzysta, np. mieszka na parterze, a poza tym jest obłożnie i nieuleczalnie chora, powinna ona uznać uzyskanie przychodu (dochodu), w związku z którym spółdzielnia zobowiązana jest do wystawienia PITa-8C, a sama zainteresowana do zapłaty podatku dochodowego.
